( رفیق ساده ی من – علیرضا )
رفیق ساده ی من
شریک غم دوری
همین که می سازی با من تنها
خیلی صبوری
برو برو برو عشقم
اینه سرنوشتم
تقدیر من و تو رم اینجوری نوشتن
برو برو برو جونم
سایه بون خونم
من خیلی کمم برای اینکه با تو بمونم
راضی شدیم به جدایی یه روز هر دو
غماش مال من
شادیاش مال تو
این ترانه رو می خونم و
می بارم
کاشکی بفهمی الان چه حالی دارم.